Komitet Helsiński wskazuje na narastający kryzys konstytucyjny, zmiany ustawodawcze prowadzące do wyłączenia efektywnej kontroli konstytucyjności i ograniczenie gwarancyjnej roli sądownictwa w podziale władz.
Zauważa też, że zmiany prawa stanowiły systematyczną budowę „ciągu technologicznego”, polegającego na szeroko zakrojonych zmianach ustawodawstwa ograniczającego sferę wolności jednostki i jednoczesne przygotowywanie gruntu do zwiększenia arbitralnego, nieprzejrzystego i nieobjętego efektywną kontrolą sądową działania władzy wykonawczej.
Komitet zapowiada, że będzie monitorować, oceniać i upubliczniać zachodzące zmiany i procesy destrukcji mając świadomość, że działa w warunkach regresu demokratycznych i wolnościowych standardów praw człowieka i odejścia od konstytucyjnych zasad państwa prawa.
stanowisko_komitet-helsinski-w-polsce_15022018
Komitet Helsiński rejestrował przypadki łamania praw człowieka przez władze komunistyczne, na podstawie czego powstawały raporty na temat praworządności i przestrzegania w PRL norm międzynarodowych, sporządzane na potrzeby instytucji i organizacji międzynarodowych. W styczniu 1983 powstał raport Prawa człowieka i obywatela w PRL (13.XII.1981 – 31.XII.1982), przemycony na Zachód i przedstawiony delegacjom rządowym uczestniczącym w Konferencji Madryckiej KBWE. W początkowym okresie Komitet działał w podziemiu. Jawną działalność podjął poczynając od oświadczenia o ujawnieniu z 24 lipca 1988. W ostatnich dwóch latach Komitet zintensyfikował działalność w związku z kryzysem konstytucyjnym i zagrożeniami dla praw jednostki.
