Sala posiedzeń Rady Wydziału WPiA UJ Żródło: https://www.flickr.com/photos/mik_krakow/sets/72157623949511154/
Rada Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego dnia 8 maja br. na nadzwyczajnym posiedzeniu zajęła stanowisko w kwestii zgodności z Konstytucją RP dwóch projektów ustaw będących obecnie przedmiotem prac parlamentarnych.
Za przyjęciem uchwały głosowało 75 członków RW, 3 osoby głosowały przeciw, 2 osoby wstrzymały się od głosu.
W uchwale zarzucono m.in., że proponowana regulacja dotycząca KRS, narusza art. 187 ust. 3 Konstytucji, który ustanawia gwarancję 4-letniej kadencji KRS, a wybór nowych sędziów do składu KRS przez Sejm spośród kandydatów zaproponowanych przez Prezydium Sejmu lub grupę 50 posłów pozbawi środowisko sędziowskie swoich przedstawicieli w tym organie. Rozwiązanie to będzie jednocześnie naruszać art. 187 ust. 1 pkt 3 Konstytucji, który przyznaje Sejmowi prawo wyboru jedynie czterech członków KRS i to tylko spośród posłów. Wskazano, że Przyjęcie proponowanych zmian uniemożliwi KRS realizację funkcji powierzonej jej przez art. 186 ust. 1 Konstytucji, ponieważ strzec niezależności sądów i niezawisłości sędziów organ niemal w całości powoływany przez polityków. Dodatkowo siłę głosu polityków w KRS wzmocni planowany podział tego organu na dwa odrębne zgromadzenia. W ten też sposób dwa pozakonstytucyjne organy przejmą kompetencje organu konstytucyjnego o jednolitej strukturze, jakim jest obecnie KRS. Planowane zmiany organizacyjne w obrębie KRS naruszają również art. 187 ust. 2 Konstytucji. Wbrew treści tego przepisu dwóch wiceprzewodniczących nie będzie bowiem wybierać KRS spośród wszystkich swoich członków, lecz każde Zgromadzenie Rady spośród członków organ ten tworzących.
W odniesieniu do projektu noweli prawa o ustroju sądów powszechnych podniesiono, że zmiany umożliwiają Ministrowi Sprawiedliwości przejęcie kontroli nad sądami, w tym również w zakresie bezpośrednio związanym z orzekaniem. Całkowita i niczym nieuzasadniona wymiana kadr kierowniczych w sądach, która nie będzie podlegać jakiejkolwiek kontroli, może sparaliżować funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. przyznana Ministrowi Sprawiedliwości kompetencja do odwołania w dowolnym momencie każdego prezesa i wiceprezesa sądu w oparciu o ogólnie sformułowane, ocenne przesłanki podważa odrębność i niezależność władzy sądowniczej. Skrytykowano przyznanie Ministrowi Sprawiedliwości prawa do powoływania na
stanowiska prezesa i wiceprezesa sądu sędziów, którzy dotychczas orzekali w sądach niższej instancji, wbrew środowisku sędziowskiemu i to nawet w stosunku do osób, które w tej instancji nigdy nie orzekały. Obniżenie wymagań stawianych osobom ubiegającym się o powołanie na stanowisko sędziego sądu apelacyjnego oceniono jako destrukcyjne dla wymiaru sprawiedliwości oraz realizacji prawa do sądu. Poddano w wątpliwość konstytucyjność rozwiązania uzależniającego od uznaniowej zgody Ministra Sprawiedliwości możliwość dalszego zajmowania stanowiska przez sędziego, który osiągnął wiek uprawniający do przejścia w stan spoczynku, a stan zdrowia pozwala mu wykonywać nadal swoje obowiązki. Skrytykowano także planowane regulacje odnośnie sankcji finansowych dla sędziów, naruszających prywatność sędziów i ich małżonków i możliwości żądania przez Ministra Sprawiedliwości przedstawienia akt sprawy.
